Przejdź do treści
min. czyt.

Suche igłowanie - skuteczna walka z bólem

Suche igłowanie (dry needling DN) jest bardzo skuteczną metodą leczenia bólu mięśniowo- powięziowego w nowoczesnej i kompleksowej fizjoterapii.

Technika ta wykorzystuje cienką nitkowatą igłę do penetracji skóry i stymulowania leżących poniżej mięśniowo-powięziowych punktów spustowych (tzw. trigger points – TrP), tkanki mięśniowej w celu leczenia bólu nerwowo- mięśniowo-szkieletowego i zaburzeń ruchowych. Punkty spustowe to sztywne, twarde miejsca o nadmiernej tkliwości w napiętym paśmie mięśni szkieletowych, które dają objawy bólowe. Oprócz charakterystycznych dolegliwości bólowych, punkty spustowe mogą powodować uczucie sztywności, ograniczenie ruchomości i elastyczności, a także osłabienie siły mięśniowej, dysbalans mięśniowy, osłabienie kontroli motorycznej.

Suche igłowanie wykorzystuje reakcje fizjologiczne i topografię anatomiczną (igły wbijane są w konkretne, możliwe do zidentyfikowania struktury). Jest to zabieg rozluźniający i przynoszący pacjentowi ulgę w występujących dolegliwościach bólowych, choć bezpośrednio po zabiegu dana okolica często jest obolała. Pomimo efektu rozluźnienia, pacjent może odczuwać w tej okolicy napięcie. Taki stan po zabiegowy może utrzymywać się do 48 godzin. Natomiast nie jest to niczym złym i można po zabiegu podejmować aktywność fizyczną. Dodatkowo mogą pojawić się małe krwiaki w miejscu igłowania, utrzymujący się 1-4 dni ból mięśni oraz 1-2 dniowa przeczulica. Pacjent przed zabiegiem jest dokładnie informowany o przebiegu zabiegu, aktywnie w nim uczestniczy i ma zawsze możliwość i wpływ na przerwanie zabiegu.

Wskazania do suchego igłowania:

Wszelakiego rodzaju przeciążenia takie jak:

  • bóle szyi,
  • ból barku z powodu napiętych mięśni,
  • ból Achillesa z dużą dozą napiętej łydki,
  • "kolano biegacza",
  • "łokieć tenisisty",
  • ból okolicy mięśni pośladkowych,
  • bóle dolnego odcinka kręgosłupa.

Przeciwskazania do suchego igłowania:

  • infekcja;
  • nowotwory;
  • zmiany skórne i otwarte rany;
  • ciężka miażdżyca;
  • tętniak;
  • zaburzenia czucia;
  • ciąża (potrzeba zgody lekarza);
  • padaczka;
  • igłofobia.

W swoim gabinecie suche igłowanie najczęściej stosuję w terapii skojarzonej, wykorzystując liczne formy terapeutyczne, które przynoszą największą korzyść dla pacjenta.